exclusion
hamburger icon
close menu icon
Strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.
Zgoda
address icon Angielska Grobla 35/45, 80-756 Gdańsk
corner wcag icon wcag icon wcag icon wcag icon wcag icon

Jak wygląda diagnoza ADHD?

subpage image

Diagnoza ADHD (Zespół Nadpobudliwości Psychoruchowej, ang. Attention Deficit Hyperactivity Disorder) u dorosłych wymaga kompleksowej oceny, zwykle przeprowadzanej przez wykwalifikowanego specjalistę, takiego jak psychiatra, psycholog kliniczny lub lekarz rodziny. Oto ogólny opis procesu diagnozy ADHD u dorosłych:

  1. Wywiad kliniczny: Specjalista przeprowadzi wywiad z pacjentem, aby zebrać informacje dotyczące historii zdrowia, objawów i funkcjonowania codziennego. Ważne jest, aby omówić objawy obecne od dzieciństwa, takie jak problemy w szkole, trudności w relacjach społecznych i inne zachowania charakterystyczne dla ADHD.

  2. Historia medyczna: Specjalista może dokonać przeglądu historii medycznej pacjenta, aby wykluczyć inne warunki medyczne, które mogą naśladować objawy ADHD lub być z nim związane, na przykład depresja, lęki, zaburzenia snu lub zaburzenia nastroju.

  3. Historia psychospołeczna: Specjalista może również zebrać informacje o środowisku pacjenta, takie jak edukacja, praca, relacje interpersonalne i inne czynniki wpływające na codzienne funkcjonowanie.

  4. Skale i kwestionariusze: Często używane są standardowe narzędzia oceny, takie jak kwestionariusze wypełniane przez pacjenta i/lub członków rodziny, przyjaciół lub współpracowników. Te narzędzia mogą pomóc w zrozumieniu zakresu i nasilenia objawów ADHD.

  5. Obserwacja i ocena objawów: Specjalista może dokonać obserwacji zachowania pacjenta podczas spotkania, aby ocenić występowanie objawów takich jak brak skupienia, impulsywność i nadmierna pobudliwość.

  6. Wykluczenie innych zaburzeń: Ważne jest, aby specjalista wykluczył inne zaburzenia, które mogą być przyczyną objawów podobnych do ADHD, takie jak zaburzenia nastroju, zaburzenia lękowe, zaburzenia snu czy zaburzenia psychiczne.

  7. Ocena funkcjonowania neuropsychologicznego: W niektórych przypadkach, szczególnie gdy istnieje podejrzenie innych trudności poznawczych, specjalista może zlecić testy neuropsychologiczne, które pomagają w ocenie różnych obszarów funkcjonowania poznawczego, takich jak uwaga, pamięć i wykonawcze funkcje mózgu.

  8. Dokładna diagnoza i plan leczenia: Na podstawie zebranych danych specjalista dokonuje diagnozy ADHD u dorosłych. Jeśli diagnoza jest potwierdzona, następnie może opracować plan leczenia, który może obejmować terapię behawioralną, farmakoterapię, porady dotyczące stylu życia i inne interwencje wspierające.

Ważne jest zrozumienie, że diagnoza ADHD u dorosłych może być wyzwaniem ze względu na różnorodność objawów i fakt, że niektóre z nich mogą być mylone z innymi zaburzeniami. Dlatego kluczowym elementem jest dokładna ocena przeprowadzana przez wykwalifikowanego specjalistę.

A kiedy badania neuropsychologiczne?

Badania neuropsychologiczne są istotnym narzędziem diagnostycznym w przypadku ADHD u dorosłych. Pomagają one lekarzom zrozumieć funkcjonowanie poznawcze pacjenta, identyfikować obszary problemów i dostosowywać plan leczenia. Oto kilka typowych badań neuropsychologicznych stosowanych w diagnostyce ADHD u dorosłych:

  1. Testy uwagi i koncentracji: Badania te oceniają zdolność pacjenta do skupienia uwagi i utrzymania koncentracji przez określony czas. Przykładowe testy obejmują Test Stroopa czy Test Ciągłej Wytrzymałości Uwagi (Continuous Performance Test, CPT).

  2. Testy wykonawcze funkcji mózgu: Badania te oceniają zdolność pacjenta do planowania, organizowania, monitorowania i kontrolowania swojego zachowania w odpowiedzi na zmieniające się sytuacje. Przykładowe testy to Test Sortowania Kart Wisconsin (Wisconsin Card Sorting Test, WCST) i Test Towa.

  3. Testy pamięci: Badania te oceniają zdolność pacjenta do przechowywania, przetwarzania i odzyskiwania informacji. Mogą obejmować testy pamięci krótkotrwałej, pamięci roboczej oraz pamięci długotrwałej.

  4. Testy funkcji wykonawczych: Badania te oceniają zdolność pacjenta do kontroli impulsów, planowania, organizacji, regulacji emocji i podejmowania decyzji. Mogą obejmować testy takie jak Testy Go/No-Go czy Testy Odmiennej Alternatywy.

  5. Testy percepcji czasu: Badania te oceniają percepcję czasu i zdolność do szacowania czasu. Pacjenci z ADHD mogą mieć trudności z oceną czasu, co może wpływać na ich planowanie i organizację.

  6. Badania funkcji wykonawczych: Ocena funkcji wykonawczych obejmuje testowanie zdolności do planowania, regulacji emocji, kontroli impulsów i elastyczności poznawczej.

Wszystkie te badania są często wykonywane przez wykwalifikowanych neuropsychologów i dostarczają cennych informacji na temat funkcjonowania poznawczego pacjenta. Wyniki tych badań mogą pomóc lekarzom w dokładnej diagnozie ADHD oraz w opracowaniu spersonalizowanego planu leczenia, który może obejmować zarówno farmakoterapię, jak i terapię behawioralną.

 

Farmakoterapia jest jednym z głównych podejść terapeutycznych w leczeniu ADHD, zwłaszcza gdy objawy są znaczące i wpływają negatywnie na codzienne funkcjonowanie pacjenta. Oto najczęściej stosowane leki w farmakoterapii ADHD:

  1. Stymulanty:

    • Metylofenidat: Jest to jedno z najczęściej przepisywanych leków w leczeniu ADHD. Działa poprzez zwiększenie ilości neuroprzekaźnika dopaminy w mózgu, co pomaga poprawić koncentrację i kontrolę impulsów.
    • Amfetamina: Leki z grupy amfetamin są również skutecznym leczeniem ADHD. Podobnie jak metylofenidat, zwiększają one dostępność dopaminy i noradrenaliny w mózgu.
  2. Niestymulanty:

    • Atomoksetyna: Jest to lek, który działa poprzez blokowanie zwrotnego wychwytu noradrenaliny, zwiększając jej dostępność w mózgu. Jest to popularna alternatywa dla osób, które nie tolerują stymulantów lub preferują inny rodzaj leczenia.
    • Bupropion: Choć pierwotnie był stosowany w leczeniu depresji, bupropion znalazł również zastosowanie w leczeniu ADHD. Działa poprzez zwiększenie dostępności dopaminy i noradrenaliny w mózgu.
  3. Inne leki:

    • Leki przeciwdepresyjne: Niektóre leki stosowane w leczeniu depresji, zwłaszcza te z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, mogą być czasem stosowane w leczeniu ADHD u dorosłych, szczególnie gdy występują również objawy depresji lub lęku.
    • Modafinil: Jest to lek, który stosuje się w leczeniu nadmiernego śnienia, ale czasem może być również używany w leczeniu ADHD, zwłaszcza gdy inne leki nie są skuteczne lub są źle tolerowane.

Leki stosowane w leczeniu ADHD mogą wywoływać różne skutki uboczne, dlatego ważne jest, aby lekarz prowadzący monitorował pacjenta i dostosowywał dawkowanie oraz rodzaj leczenia w zależności od indywidualnej odpowiedzi i tolerancji. Oprócz farmakoterapii, terapia behawioralna, porady dotyczące stylu życia i wsparcie psychologiczne również odgrywają istotną rolę w zarządzaniu ADHD u dorosłych.